W potocznym rozumieniu odzysk oraz recykling bywają wykorzystywane zamiennie. Jest to daleko idące uproszczenie, ponieważ procesy te od strony definicji prawnych posiadają wyraźne rozróżnienie. Przepisy odpadowe definiują odzysk jako proces, którego celem jest wykorzystanie całości lub części odpadów – substancji, materiałów, energii w celu ich powtórnego wykorzystania. Są to działania, które nie zagrażają życiu i zdrowiu oraz nie szkodzące środowisku.
Recykling według definicji legalnej rozumieć należy jako czynności, których celem jest jak najefektywniejsze wykorzystanie zgromadzonych odpadów przy jak najmniejszym nakładzie zarówno energetycznym, jak i surowcowym. Celem recyklingu jest selekcja odpadów oraz przetworzenie ich na nowe produkty a w konsekwencji, maksymalne ich wykorzystanie. Powstałe w ten sposób materiały służą do produkcji zupełnie nowych produktów.
Spod definicji recyklingu wyłączona jest zatem działalność związana z odzyskiwaniem energii i ponownym przetwarzaniem odpadów na materiały, które mają być wykorzystane w charakterze np. paliwa. Odzysk stanowi zatem szerszą kategorię niż recykling. Warto dodać, że mówiąc o recyklingu, często słyszymy także pojęcie “utylizacja”. Jest to pojęcie potoczne, nie występujące w zapisach ustawowych.
Biorąc pod uwagę czynniki związane ze specyfiką obróbki, wyróżnić można następujące rodzaje recyklingu:
- Termiczny – recykling, dzięki któremu pozyskujemy energię z odpadów.
- Chemiczny – recykling, dzięki któremu przetwarzamy odpady na produkty o zupełnie innych właściwościach fizyczno-chemicznych.
- Surowcowy – recykling, dzięki któremu przetwarzamy odpady do pierwotnej postaci.
- Materiałowy – recykling, dzięki któremu odzyskujemy tworzywa z odpadów.
- Organiczny – obróbka tlenowa lub beztlenowa odpadów w warunkach kontrolowanych z wykorzystaniem mikroorganizmów. Recykling, dzięki któremu powstaje materia organiczna lub metan.